Nieuws

Zeilen is toch je ware

Alle redactieleden zijn verknocht aan het water. Niet iedereen heeft een eigen schip, maar allemaal varen ze. Want wie schrijft over de zee (of het ‘binnenwater’), moet af en toe vers buiswater proeven.

Klaas Jan Hoeve

Beide schepen van Klaas Jan: vooraan de trimaran Windfee, erachter het ‘kantoor’, de Stina.

Hoewel Klaas Jan veel en ver met kieljachten en grote multihulls heeft gevaren, maakte hij een paar jaar geleden een heel andere keuze. Na de sluiting van L.J. Harri in de Amsterdamse Schreierstoren, waar hij een van de vaste medewerkers is, verkocht Klaas Jan zijn grote zeegaande catamaran en stapte over op een trailerbare trimaran en een zeewaardig motorjacht. De trimaran is al – over de weg – naar Bretagne – en de Oostzee gereisd. In de tussentijd vinden we de ‘Windfee’ op het Wad en het IJsselmeer. Het motorjacht ‘Stina’ is kantoor en pied-a-terre op de nu eindelijk bereikbare Nederlandse en Vlaamse binnenwateren.

Servaas van Dusseldorp

De oudste foto van de Marieje met Servaas aan het roer, begin tachtiger jaren.

Servaas was in zijn jeugd te vinden op het Spaarne en de Mooie Nel in een Piraatje en een Flits. Hij bouwde samen met zijn broer een Scow Tempo en werd daarmee verschillende keren Nederlands kampioen. Vanuit het wedstrijdzeilen op binnenwater maakte hij de overstap naar zee in een Kwarttonner en later in een Onetonner. Hij zeilde als bemanning op een Admiralscupper de Fastnetrace in het Nederlandse team. In zijn studententijd in Wageningen maakte hij kennis met een groep vrienden die een Wieringeraak ging restaureren. Hij voer op de WR167 als schipper met studentengroepen. Tien jaar later, in 1982, ontstond hieruit het initiatief om de Deense Galjas Marieje aan te kopen. Er volgde snel een telefoontje om de Marieje te gaan schipperen wat hij tot op heden doet. Dat hij het wedstrijdzeilen nog niet verleerd was bewees hij in 2022 door 2e te worden in de Fyn Rundt.

 

Peter Fokkens

Peter Fokkens in het want van de Panta Rhei aan het werk

Zeilen leerde Peter tijdens een werkweek van de middelbare school; krap drie jaar later was hij hoofdinstructeur op een Friese zeilschool, en nog wat later de trotse eigenaar van een Vrijheid en een oude vrachtklipper, die hij met lange tussenpozen restaureerde. Na daar jarenlang het water beroepshalve mee dun gevaren te hebben, werd Peter freelance invalkapitein op verschillende schepen, waaronder de koftjalk Neerlandia.

De koftjalk Neerlandia

Daarnaast gaf hij manoeuvreercursussen en begeleidde hij zeilers bij de verkenning van nieuwe vaargebieden, waaronder het Wad. Nu vaart hij voor zijn plezier, maar nog steeds met gasten, op de Deense galjas Marieje, waarmee hij elke zomer enkele weken op de Oostzee of in het Engels Kanaal zeilt. En ieder weekend is hij te vinden aan boord van de Oostzeetjalk Zilvermeeuw, die in de Goudse museumhaven ligt.

Willem Bast (webmaster)

Willem werkt aan de website

Na de ‘groot vaarbewijzen’ hierboven komt nu de watersporter. Afstammeling van VOC stuurlui en een scheepsbouwer, maar zelf nooit nautisch brood verdiend. Het begon, als 9-jarige, wonend aan het riviertje de Alblas in een 9-voetsjol en een (zeil-)wherry. Zomer 1964 doorgebracht bij Zeilinstituut Holland van Jonte Ouwersloot in Andel met lange tochten over de rivieren in zestienkwadraten en door de Biesbosch (met toen nog echt getij!). Daarna kwam er een Flying Junior. Polyester helaas, dus te zwaar om ooit wat te winnen. In 1970 kocht pa het botterjacht Taling, in de crisisjaren door Janus Kok in Huizen op stapel gezet als ‘wegbrenger’ om zijn mensen aan het werk te houden. In de oorlog uiteindelijk met een roef afgebouwd als plezierjacht. Zo’n 24 jaar samen alle vrijetijd en liefde in het het scheepje gestoken en tochten gemaakt tot ver in de Deense wateren. Toen pa te oud werd wilde Willem wel eens wat anders dan zeilen en is de Taling verkocht.

De restanten van de botter Taling

Aanvankelijk bleef het scheepje veel liefde krijgen, maar in 2021 heeft de laatste eigenaar er in wanhoop de kettingzaag in gezet. Toen Willem eind jaren ’90 dicht bij de Kaag kwam te wonen ging het toch weer kriebelen en kwam er een Flytour. Doordeweeks even zeilen na het werk. En sinds een paar jaar is er een groot drijvend restauratieproject, waarvan het spannend is of dat nog gaat lukken.

 

Kopfoto: Servaas aan het roer van de Marieje.