Zeilpost

Al het nieuws voor zeilende vrachtvaart en wind ondersteuning

Zeilende Zeevaart

Op de koffie na een zeiltocht van twee maanden

Het contrast is enorm. Waar normaal gesproken grote vriesschepen met vis aan de Trawlerkade bij de IJmuidense Vissershaven ligt, is de kade woensdag bezet door een zeillogger, De ’Gallant’. Het zeilschip is na een twee maanden durende reis uit Mexico in IJmuiden aangekomen. Met aan boord koffiebonen, cacao, rum en mezcal, sterke drank uit Noord-Amerikaanse land. Kapitein Guillaume Roche is blij dat hij aan de kade zijn benen na die lange reis kan strekken en is constant aan het bellen. „We zijn een paar weken later in Europa aangekomen dan verwacht. Maar onderweg was er weinig wind”, legt de Fransman uit in perfect Engels.

Eigenlijk had hij met de tienkoppige bemanning door kunnen varen naar Amsterdam. „Maar dan waren we tijd kwijt geweest aan de sluizen en de tocht naar de hoofdstad. Terwijl we toch al veel te laat op schema zijn.” Een motor heeft het schip, in 1916 gebouwd als de zeillogger ’Jannetje Margaretha’ KW 153, wel. „Maar daar maken we slechts in noodsituaties gebruik van. Met sommige afnemers van onze producten hebben we de afspraak dat we geen motor gebruiken. Daar houden we ons aan.”

Strijken
Aan boord zijn de mede-bemanningsleden druk bezig met het strijken van de zeilen en het oprollen van de touwen. En daarna. weer vaste grond onder de voeten. Donderdag en vrijdag IJmuiden en daarna terug naar de Franse havenstad Dieppe in Normandië. „Daar lossen we de rum en mezcal.” Maar nu eerst Nederland. „We lossen hier vijftien ton koffie en cacao. Daarna ga ik met de trein terug naar Frankrijk. Iemand anders neemt dan het roer over. Het schip gaat weer terug naar Latijns-Amerika.” Zo gaat dat als sinds 2017, het jaar dat Guillaume Roche met zakenpartner Jean-Francois Le Bleu de Blue Scooner Company begint, handel in fair trade-producten en het vervoer ervan. Beiden zijn dan al geruime tijd kapitein op de grote vaart.

Klimaatverandering
De laatste jaren was Guillaume Roche werkzaam op een onderzoeksschip bij Antarctica en zag met eigen ogen waar vervuiling en klimaatverandering toe kan leiden. „We besloten dat we een andere koers gingen varen. Dat betekent: rechtstreeks producten kopen bij boeren en producenten tegen een redelijke prijs. En die vervolgens op een zo’n energievriendelijke manier vervoeren. In dit geval dus per zeilboot.” De Fransen namen de voormalige zeillogger over van de toenmalige eigenaar die het gebruikte als passagiers- en zeiltrainingsschip. Tegenwoordig kunnen belangstellenden ook mee op een zeereis. „Maar denk niet dat je niets hoeft te doen aan boord. Het is behoorlijk hard werken, al zou ik niets anders willen.”

Lees het gehele artikel op de bron: NHD, alleen voor abonnees

Afbeelding: de Gallant onder vol tuig op zee, foto Blue Schooner Company