Zeilpost

Al het nieuws voor zeilende vrachtvaart en wind ondersteuning

Wind ondersteuning

Enorme zeilen drijven schepen aan als nooit tevoren

De wereldhandel is afhankelijk van schepen die worden aangedreven door vuile brandstof. Om de klimaatdeadlines te halen, stellen sommigen een terugkeer naar windenergie voor. De Oceanbird Wing 560 is geen vleugel, maar ook geen zeil. Wanneer het over een paar maanden voor het eerst wordt geassembleerd op een scheepswerf net ten noorden van Malmö, Zweden, zal het 40 meter hoog zijn met een oppervlak van 560 vierkante meter en ongeveer 200 ton wegen. De makers noemen het een vleugelzeil en ze denken dat het de toekomst van zeereizen is.

Het vleugelzeil bestaat uit twee delen: een stijve hoofdkern en een klep die lucht naar de kern trekt, in een systeem dat is geïnspireerd op krachtige racejachten, die sneller kunnen varen dan de snelheid van de wind. De kern is gemaakt van staal, omgeven door glasvezel en gerecycled PET, en het geheel kan samentrekken tot minder dan de helft van zijn totale breedte en naar beneden kantelen om plat over het dek te liggen. Deze zomer wordt het prototype aan land getest en volgend jaar zal het worden gemonteerd op een 14 jaar oud vrachtschip, het autoschip Wallenius Tirranna.

Het zeil laten werken op een schip dat al in de vaart is, is van cruciaal belang voor een bedrijf dat wil helpen de scheepvaartindustrie koolstofarm te maken, die verantwoordelijk is voor iets minder dan 3 procent van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen. Het bouwen van zuinigere schepen is de langetermijnmissie, zegt Dahl, “maar als je de wereld echt wilt veranderen, moet je alle bestaande schepen aanpakken.”

Brandstof besparen op oudere schepen
Het uitrusten van een bestaand schip met een enkel vleugelzeil kan het brandstofverbruik met ongeveer 10 procent verminderen, zegt Oceanbird, maar een schip dat volledig rond deze zeilen is ontworpen, is veel efficiënter. De eerste, de Orcelle Wind, een autoschip met ruimte voor 7.000 voertuigen en een lengte van meer dan 200 meter, zal pas in 2027 varen, maar zal de uitstoot met minstens 60 procent verminderen ten opzichte van een vergelijkbaar schip zonder zeil. De technologie kan nog meer bereiken – tot wel 90 procent – als er compromissen worden gesloten op het gebied van routering en kruissnelheid, wat resulteert in een langere reistijd.

In 2018 heeft de Internationale Maritieme Organisatie de doelstelling aangenomen om de totale uitstoot van broeikasgassen tegen 2050 met 50 procent te verminderen ten opzichte van het niveau van 2008. “Dat is natuurlijk bij geen enkele maatstaf voldoende om de temperatuurdoelen van het Akkoord van Parijs te halen”, zegt Christiaan De Beukelaer, docent Culture & Climate aan de Universiteit van Melbourne en auteur van Trade Winds, een boek over de klimaat impact. De doelstelling wordt in juli herzien: “Tenzij er iets heel onverwachts gebeurt, ga ik ervan uit dat het ambitieniveau behoorlijk drastisch zal stijgen en dat de doelstelling in 2050 nul-emissie zal worden”, voegt De Beukelaer toe. “We verbranden momenteel elk jaar 300 miljoen ton fossiele brandstoffen in de scheepvaart, en dat zal tegen 2050 verdubbelen of verdrievoudigen.”

Er zijn brandstoffen met een lagere uitstoot beschikbaar, zoals methanol of ammoniak, maar het is onwaarschijnlijk dat hun productie snel genoeg kan worden opgeschaald om aan de wereldwijde vraag te voldoen, wat betekent dat het brandstofverbruik moet worden verminderd, zegt De Beukelaer. Wind, die al duizenden jaren de scheepvaart aandrijft, kan helpen: “De fysica van zeilen is eeuwenoud en is niet veranderd, maar de manier waarop we het kunnen doen is heel ver gekomen omdat we’ Ik heb lessen kunnen trekken uit allerlei technologische ontwikkelingen die de afgelopen 150 jaar hebben plaatsgevonden.”

Een daarvan is AI-modellering die de routering optimaliseert op basis van weergegevens en de onvoorspelbaarheid van de wind compenseert: “Maar veel van de belangrijkste handelsroutes die we over de hele wereld gebruiken, sluiten nog steeds vrij goed aan bij de passaatwinden van weleer”, zegt De Beukelaer. “De grote handelsverbindingen en havens zijn aangelegd toen we alleen zeilen gebruikten. Dat is waar grote steden en krachtige economieën zich ontwikkelden.

Lees het gehele artikel op de bron: Wired

Afbeelding: Oceanbird-schip in de oceaan, © Oceanbird